Schrav Meets: Jeroen Antoine
Met de openhartigheid van Jeroen Antoine (Lazeroms) zit het wel goed. Zijn muziek zit bomvol persoonlijke ervaringen en verhalen. Van het bespreken van zijn gokverslavingen tot het uiten van liefde voor zijn naasten; taboes staan niet in het woordenboek van deze man. “Soms verklaren mensen me voor gek en mijn ouders zeggen wel eens: ‘Moet je dit nou wel doen? Is dit niet te persoonlijk?’ Tsja, ik vind het nu eenmaal belangrijk om mijn gevoel naar buiten te brengen.” Laten we daar maar eens gebruik van maken: tijd voor Schrav Meets.
Het ene moment zit je met vrienden in een kelder wat lollige raps te schrijven onder het genot van een jointje, het volgende moment krijg je les van RZA van de Wu Tang Clan. Jeroen kan er op 18-jarige leeftijd over meepraten: “Een vriend (Simon Mamahit) had gehoord dat ik wel eens wat teksten schreef – toen nog voornamelijk bullshit – en vroeg of ik mee wilde doen aan het Stichting PAN-project ‘Class Dismissed’. Ik had net een tussenjaar, dus ik dacht: ‘fuck it, waarom niet?’ Beginnende tekstschrijvers kregen bij dat project hiphopworkshops van bekende rappers en we mochten ook een track opnemen in de Big Mouth studio. Die ervaring heeft mijn interesse voor tekst en muziek aangewakkerd en groter gemaakt.”
Op eigen benen
In de periode daarna weet Jeroen Antoine, destijds nog bekend als Jeroentje, zich bij de Nijmeegse muziekscene naar binnen te wurmen. Hij wint Poetracks-Talent, fungeert als back-up bij het Nijmeegse hiphopduo Disci x Lerrie en doet met hen mee aan de Popronde, maar kruipt ondertussen voorzichtig weg uit de hiphophoek. “Ik vond beats wel vet, maar optreden met een band leek me het allervetst. Ik had heel veel muziek gemaakt, veel uitgeprobeerd en wilde iets voor mezelf gaan doen. Toen heb ik wat mensen opgetrommeld en een band gevormd, dat was het begin van ‘Altijd Onderweg’.”
Omdat Jeroen zich nog niet helemaal klaar voelt om in zijn eentje een band te leiden, groeit Altijd Onderweg uit tot een negenkoppig collectief. De groep speelt zich in de kijker met een mix van jazz, soul, hiphop en een flinke dosis energie.
Jeroen manifesteert zich bij Altijd Onderweg nog als rapper, maar slaat na verloop van tijd voorzichtig de weg in naar zang en melodie. “Ik was eigenlijk nooit écht hiphop, maar gewoon een mannetje uit Nijmegen-Oost dat deed alsof hij heel tof was. Ik schrijf teksten die dicht bij mezelf staan, maar ik kom niet van de straat. Rap was een manier om me te uiten, maar van binnen voelde ik dat het niet helemaal bij me paste.”
Optreden in een junglegrot
Hoogtepunt met Altijd Onderweg? Een tour langs de Franse en Spaanse kust, waar optredens worden afgewisseld met een flinke portie feest. De climax volgt tijdens het allerlaatste optreden op een magische plek in Spanje. “Die tour was echt sick. We waren altijd met zijn negenen en voor elk optreden wist je: dit gaat sowieso een feestje worden. Dat laatste optreden was in een soort junglegrot aangekleed met allemaal kleine lampjes waar iedereen, ook de Spanjaarden die geen woord van ons verstonden, helemaal kapot ging.”
Helemaal kapot. Dat had ook letterlijk met Altijd Onderweg kunnen gebeuren als er niet op tijd op de rem werd getrapt door het collectief. “Het is als een relatie hebben met negen man, dat is gewoon onwijs moeilijk. Het is heel bijzonder dat we het zo lang hebben volgehouden en inmiddels zijn we uitgegroeid tot een heuse familie, maar muzikaal gezien was het allemaal teveel. Daarom hebben we besloten om, in ieder geval tijdelijk, uit elkaar te gaan. We hebben nog wel een album en een documentaire uitgebracht, maar we gaan niet meer op tour.” (Check de linkjes onderaan dit artikel voor het album en de docu).
Going solo
Die beslissing zet de deuren wagenwijd open voor een solocarrière, met de kans om helemaal zijn eigen plan te trekken. Helemaal solo is het overigens niet, met een ijzersterk team achter zich is er altijd voldoende ondersteuning. Jeroen leeft op als hij het er over heeft: “Het heeft me zoveel energie gegeven om helemaal voor mezelf te gaan. Het was echt een bevrijding.” De soloroute leidt verder weg van de hiphop; zet hem nu maar het liefst in een rijtje met Boudewijn de Groot en Ramses Shaffy. “Het lijkt me echt hard om zulke classics als die mannen te schrijven. Nummers die nog steeds kapot worden gedraaid. Natuurlijk met een eigen draai, maar dat tijdloze, dat is echt vet.”
Menselijkheid, eerlijkheid, liefde
De eigen draai vat Jeroen samen met 3 woorden: menselijkheid, eerlijkheid en liefde. “Ik gooi die dingen naar buiten. Binnenkort komt er een track aan die gaat over mijn gokverslaving. En zo heeft iedereen wat. Als je dat bespreekbaar maakt en laat zien: die dingen zijn er, iedereen kan er mee te maken krijgen, dan is het voor anderen ook makkelijker om ermee te dealen.”
“Ik ben altijd een gevoelige guy geweest en als ik moeilijke onderwerpen besprak met mijn vrienden, merkte ik dat ze daar vaak helemaal niet op zaten te wachten of niet wisten hoe ze daarmee om moesten gaan. Juist daarom heb ik meer en meer de drang gevoeld om me te uiten. Ik heb het te vaak gezien: mensen kroppen hun problemen op en gaan daar uiteindelijk kapot aan.”
Om af te sluiten: “Ik hoef geen voorbeeld te zijn voor anderen. Mijn muziek is mijn eigen uitlaatklep, maar als ik daarmee iemand inspireer om opener te zijn, dan is dat een mooi compliment.”
Gezien de coronamaatregelen zullen er geen fysiek gigs op de planning staan, maar naar eigen zeggen gaat er veel nieuwe shit komen: “Daar kan ik nog niet te veel over los laten”. Dus voor nu doen we het met huidige tracks op Spotify. Enjoy!
Check hier het album van Altijd Onderweg of de documentaire.
Wil je vaker dit soort content lezen? Check onze blog hier. Ook zo’n gekke crewneck? Sprint dan naar de shop.
Shootlocatie: @Hubert Nijmegen
Fotografie: Mike Janssen